九岗山色晓晴初,泉石闲云自卷舒。白板黄花家酿熟,药炉茶灶故人疏。
身余傲骨惟嫌病,天纵奇穷独著书。年少贾生多痛哭,中原民命更何如。
猜你喜欢
秋残天漠漠,阪旷日萧萧。翅仄鹰盘稳,膘新马猎骁。
野风吹短发,村酒醉长桥。共饮无相识,骚魂唪《大招》。
经年鼙鼓动江湄,又报湖湘羽檄驰。冠盖抗怀全盛日,文章回首中兴时。
秋风泽畔灵均泪,落日江头杜老诗。从古建瓴形胜地,弄兵漫说是潢池。
世际羲轩盛,身惭稷契良。幽青新旱厉,淮海旧怀襄。
沧水何年使,桑林近日禳。文章思报国,此意竟荒唐。
客散堂空掩敝扉,一庭落木坠还飞。倦怜白雁还南北,笑对黄花较瘦肥。
再唱郢歌弥寡和,曾经蜀道不知归。间阶徙倚探明月,清露漫天欲湿衣。
南薰殿阁,卷窗户新翠。池沼十顷净,俯桥影横霓。龟鱼自乐,潺潺螭口,流水照碧,芰荷绿满长堤。柳烟水色,一派涟漪。松竹阴中,细风缓引凉吹。琴韵响,玉德凤轸,声转瑶徽。疏襟曳履。或行或凭几。待饮彻、玉鼎云英,怎更有炎曦。
大错惊心铸六州,土崩何曰奠金瓯。祗馀野史亭中语,落日青山一片愁。
灵草生何许,风泉古涧傍。褰裳勤采撷,枝箸嚏芳香。
冷入玄根閟,春归翠颖长。遥知拈起处,全体露其常。