铁门限,乃在吴兴永欣寺,智永禅师飞锡至。禅师逸少七世孙,家传笔阵妙入神。
佛阁学书三十载,书法入门力不怠。铁砚一片磨欲穿,手提大笔挥如椽。
禅师笔力坚如铁,腕下烟云吐磅礴。禅师深闭不二门,户外求书晨至昏。
禅师丈室限为灭,裹以铮铮不屈之铁叶。日书贝叶经,夜然长明镫。
佛法书法上上乘,呜呼不数怀素僧。
猜你喜欢
故人归作山中相,老我聊乘雪夜舟。
细君颇讶不入市,山中访友将何求。
扉屦资粮夺之去,毁车截镫挽予留。
一笑谓汝贤细君,无求我乃肯出游。
宰相良解轩轾予,定难屈膝低我头。
同云一色天欲雪,夜深云散月明楼。
盖倚赢肩汗满鞲,晨饔夕宴未曾休。
杯盘狼藉君虽厚,仆马疲劳我亦羞。
淡淡交知犹可久,区区口腹不须谋。
还能收取筵中费,遍使饥穷饱暖不。
雨馀烟景绿,花夕池塘春。游云增旷望,白日静幽沦。
抚景羞玄发,遗时欣独新。衡门今古意,萧散采芳辰。
鸾(luán)扇斜分凤幄(wò)开,星桥横过鹊飞回。
争将世上无期别,换得年年一度来。
分开鸾扇走进了帐篷,搭长桥的喜鹊们已经完工。
怎样能将世上的死别,去换得每年才一次的相逢?
参考资料:
1、黄世中注疏.类纂李商隐诗笺注疏解第1册.合肥:黄山书社,2009年:754-756
2、孙建军,等主编.《全唐诗》选注(1-16册).北京:线装书局,2002年01月第1版:3829-3830
3、林仕亿选注.爱情诗精华.北京:京华出版社,2002年:187
4、宫南著.李商隐诗百首译注.北京:九州出版社,2014年:103
七夕:农历七月七日,传说牛郎和织女这天在天河的鹊桥上相会。鸾扇:上面绣有凤凰图案的掌扇。鸾,凤凰一类的鸟。扇,指掌扇,古时模仿雉尾而制成的长柄扇,用于坐车上,以敝日挡尘。凤幄:闺中的帐幕;绣有凤凰图案的车帐。星桥:鹊桥,传说七夕这日天下的喜鹊都飞往天河,为牛郎和织女相会搭桥。
争将:怎把。无期别:死别;无期重逢的离别。一度:一次。
此诗前二句写诗人在七月七日晚上仰望天空,遥想牛郎织女在天上相会的美好情景:织女已经过河,并且走出凤幄,分开障扇,与牛郎相会;乌鹊完成填河铺桥的任务之后,全都撤回去了。诗人不由得联想到自己爱妻早亡,唯有自己独留人间,再也无法与她相会,于是诗人在后两句中发出沉痛的感叹,渴望能像牛郎织女那样每年与亡妻相会一次。其中,第三句的“争将”一词写出与亡妻天人阻隔、阴阳渺茫的极致哀叹,显现人间死别反不如天上一年一度之相会,明显地表达出悼亡之情。
全诗想象丰富,从天上想到地下,从牛郎织女想到自己的爱情生活,语言精美,感情深厚,借景抒怀,诗意在诗人的想象中奔驰,充分表现了诗人悼念亡妻的悲痛心情。
觚棱金爵自岧峣,藏室春深更寂寥。扪虱幽花攲露叶,岸巾高柳转风条。
文书几上须髯变,鞍马尘中岁月销。何日一筇江海上,与君徐步看生潮。
雨浥芳尘。爱花瓷宝屑,百种芬氲。谁将蜜脾滋味,散作浓春。
颤袅微烟犹未,写兰韵、如幻如真。轻翻小银叶,舌本先参,鼻观徐闻。
汉宫遗事远,叹寻方难和,按谱偷分。茗瓯初啜,依约搀了馀熏。
缥缈华胥一枕,蝶飞来、犹恋梨云。回思殢人处,寄与当时,浣罢罗巾。
梦里江阳荔子单,觉来枕上五更寒。含情懒对痴人说,强向杯中觅旧欢。