春来何处最关情,一半垂杨一半莺。不定晓烟空锁恨,易阑残梦惯闻声。
草飞蝴蝶愁千里,风冷棠梨月二更。欲把相思寄流水,小楼深夜坐调笙。
猜你喜欢
春来何所事,依然耽琴书。亲昵稀来往,人事欣无馀。
我身既暇懒,我性日益疏。时从池上酌,往往临清渠。
春山到眼前,好风遍庭除。碧柳渐覆井,苍松郁不舒。
时鸟解人怜,相向各自如。因之坐松下,日暮倾一壶。
春来触动故乡情,忽见风光忆两京。
金谷蹋花香骑入,曲江碾草钿车行。
谁家绿酒欢连夜?何处红楼睡失明?
独有不眠不醉客,经春冷坐古湓城。
春来稀洒扫,门径碧苔滋。积雨忘昏晓,幽居感岁时。
寒云低旅雁,城树暗黄鹂。独立伤春色,萧条万事悲。
古井嵌空下如屋,寒泉馥冽甘如饴。
昔人传是龙蜃窟,睡未千岁人不疑。
云蒸每见飞雳火,沉绠或惹髯间氂。
安得海奴秉犀炬,乘月夜照窥端倪。
长公仙迹久沈磨,睥睨称雄合共坡。何自东西远相让,争墩人愧下风多。
握手关头夕照红,寥寥孤雁度长空。莎平初罢昨夜雨,野旷不知何处风。
鹦鹉飞看来陇上,凤凰鸣合自岐中。十年憔悴君何往,一日离愁我向东。
妖氛日以逼,天子正宵衣。我武岂不张,荷戈常苦饥。
仰给在东西,民力亦已疲。四郊复多垒,患不独东时。
寄言肉食者,大厦谁当支。