古人结交重相许,刎颈捐生后人慕。倾心沥胆过弟兄,意气昂藏谁敢顾。
一朝势去事稍移,外貌未变心已离。临危忽作安身计,前时相许成相欺。
君不见张耳陈馀最相爱,印绶毕竟何人佩。
猜你喜欢
贵友高车照簪组,富友黄金轻粪土。
二友方论富贵交,以漆倾胶入心腑。
一朝金尽囊无馀,门前不见簪组车。
贵人今车底似昔,早失黄金旧时客。
由来结交要势均,一轻一重难为人。
滔滔世上耳馀辈,寂寥管鲍今埃尘。
交情以势不以义,今日虽同明日异。
君子结交自有持,贱贫富贵不我移。
昔时韩生有艳妻,其君使筑青陵台,南山有鸟不肯来。
乌鹊虽小禽,不受鸾凤猜。以此筑台成,二人葬寒灰,举国见之悲且哀。
悲且哀,断人肠,坟上连理树,变为两鸳鸯。扼吭交颈绮翼张,春风蛱蝶花飘扬。
君不见郦吕结交日,朝为刎颈暮抛掷,如此结交复何益。
酌君金兕觥,听我结交行。今人结交只结面,三杯浊酒倾生平。
酒酣拔剑多意气,死生患难毋相弃。出门酒醒各东西,此情便已生同异。
结交难,重可悲,人情反覆谁能知。笑谈各已藏矛戟,对面真如隔九疑。
君不见陈馀与张耳,当年刎颈徒为尔。又不见鲍叔与夷吾,千载相知能有几。
仇隙多生谑浪间,睚眦起在刀锥里。翟公宾客竟如何,一旦门前张雀罗。
田文座上客常满,一朝失势皆分散。结交行,难重陈,世途处处皆荆榛。
今朝相对且饮酒,明日悠悠行路人。
芳菲桃李雨新肥,绯绿园林露已凄。自道好来还好去,到头总是涴尘泥。
仙家近住城东陌,种菊依稀五柳宅。采药名山去不还,花间空复留仙迹。
遗方入枕传后人,三折成名若有神。秋园寂寞多霜露,相对时时泪满巾。
断雁轻鸥共渺然,殊方此夜客愁偏。可怜寒角为谁苦,何处孤帆且自悬。
水气欲生山嶂雨,天风不散石林烟。世情老大都心折,倚棹空江独火前。
风撼柴门夜不关,黎明琼玉遍人寰。举头寒掩东隅日,纵目高疑西域山。
朝路昔宁飘袂上,禅房今喜点炉间。亦知尘雾难撄拂,万径行踪绝往还。