酌君金兕觥,听我结交行。今人结交只结面,三杯浊酒倾生平。
酒酣拔剑多意气,死生患难毋相弃。出门酒醒各东西,此情便已生同异。
结交难,重可悲,人情反覆谁能知。笑谈各已藏矛戟,对面真如隔九疑。
君不见陈馀与张耳,当年刎颈徒为尔。又不见鲍叔与夷吾,千载相知能有几。
仇隙多生谑浪间,睚眦起在刀锥里。翟公宾客竟如何,一旦门前张雀罗。
田文座上客常满,一朝失势皆分散。结交行,难重陈,世途处处皆荆榛。
今朝相对且饮酒,明日悠悠行路人。
猜你喜欢
古人结交重相许,刎颈捐生后人慕。倾心沥胆过弟兄,意气昂藏谁敢顾。
一朝势去事稍移,外貌未变心已离。临危忽作安身计,前时相许成相欺。
君不见张耳陈馀最相爱,印绶毕竟何人佩。
贵友高车照簪组,富友黄金轻粪土。
二友方论富贵交,以漆倾胶入心腑。
一朝金尽囊无馀,门前不见簪组车。
贵人今车底似昔,早失黄金旧时客。
由来结交要势均,一轻一重难为人。
滔滔世上耳馀辈,寂寥管鲍今埃尘。
交情以势不以义,今日虽同明日异。
君子结交自有持,贱贫富贵不我移。
昔时韩生有艳妻,其君使筑青陵台,南山有鸟不肯来。
乌鹊虽小禽,不受鸾凤猜。以此筑台成,二人葬寒灰,举国见之悲且哀。
悲且哀,断人肠,坟上连理树,变为两鸳鸯。扼吭交颈绮翼张,春风蛱蝶花飘扬。
君不见郦吕结交日,朝为刎颈暮抛掷,如此结交复何益。
日入烛代明,轩窗映琉璃。交光罗幻影,镜镜无成亏。
背舍有闇虚,众芳敛暝姿。微风定香过,未见心先知。
视听各有程,晦明亦有宜。喟然念蘧生,过阙停车时。
负杖立广阶,西南望参旗。出门视路人,各有幽求思。
摸象盲女愁,煎膏智者悲。清钟铿寺远,悟了终何之。
沙卷黄云赴朔边,冰开已过好春天。地犹残雪空三月,人与落花又一年。
村户旧巢迟燕到,关山新草尽驼眠。入都多少间儿女,指点风光笑欲颠。
笋舆摇兀到山前,就宿栖真古洞天。
老木椅风清鹤唳,湿云拖雨护龙眠。
尘凡夐出几千仞,足迹经由已半仙。
到此岂容闲咏笔,重来知复是何年。
上都宫女貌如花,妆束分明学内家。
闻说怀王来接驾,筵前重整旧琵琶。