乡国渺何许,天涯春色归。无家悲令节,有泪湿征衣。
宿麦连云秀,残梅作雪飞。烽烟烛江表,远梦绕渔矶。
猜你喜欢
归去来。归去来。携手旧山归去来。有人共、月对尊罍。横一琴,甚处不逍遥自在。闲世界。无利害。何必向、世间甘幻爱。与君钓、晚烟寒濑。蒸白鱼稻饭,溪童供笋菜。
雨霁园林宿霭微,暖风迟日薦芳菲。
池蒲露剑惊鱼跃,帘额翻波碍鸟飞。
好景正繁春未半,小桃初放蝶仍稀。
间中两两高阳辈,醉泥东君夜不归。
征衫慈母手亲缝,忍使门闾望眼空。让我一廛三径外,哭君两代十年中。
文章抗手无馀子,得失惊心问塞翁。剩有西江明月好,照他魂魄到江东。
香忆传岩号,龟曾得寺名。禽巢多越思,海错尽南烹。
接食乌儿堕,漫冈犊子狞。正怜杯酒贱,醉叟日纵横。
双旌雪后度江关,仙吏风流迥莫攀。士仰昌黎同北斗,吾从小谢忆东山。
路经剑浦双龙合,春入琴台一鹤閒。纵是官衙清若水,怀人倘寄荔枝还。
春温初褪鹤绫袍,已觉东风绽小桃。支策城阴无限景,秦淮波阔蒋山高。
凤池晓露湛恩波,潞渚秋风发棹歌。游子只知归去好,故人无奈别离何。
葵心向日应常赤,蓬鬓欺霜未尽皤。遥想君亲俱在念,家山虽乐肯蹉跎。