风光白日长,蝴蝶飞过墙。
飞飞不停去何忙,墙外谁家菜花黄。
出门不知南陌路,心随蝴蝶寻郎处。
猜你喜欢
岩溪溪上吕家林,庐墓年来宰木深。云冷九原今古恨,月明千里弟兄心。
白鸥眠渚閒驯性,黄鸟迎风送好音。为问东篱丛菊在,相思几度动清吟。
积阴卷尽见朝阳,更入云林古道场。疏旷襟怀终久在,暂离簿领已清狂。
山程十驿策驽来,中路几成兴尽回。
旅次白醪饶客醉,故园黄菊为谁开。
漏长更箭迟翻鼓,生久灯花细落煤。
不是学无经济术,道书教我壮心灰。
长星劝尔一杯酒,天下不如意事十八九,我亦厌闻何况叟?
沈叟来自万壑千岩间,行年七十犹童颜。活万人封古闻此,封之大郡宜酒泉,还其浑浑未凿之真天。
人间万伪一真少,一笑相逢海天小。有时醉墨写真意,沉沉海夜天初晓。
南海秋风一事无,为我手作罗浮日出图。赶却残星赶却月,赤日行天万物苏。
秋风梦逐楚江蘋,谁向阶前幻此身。最是九歌收不尽,年年相对怨骚人。
衮斧留心汉晋閒,岂期谷隐避名难。一人有半随秦去,不得相离释道安。
梦断罗浮绰约丛。玉龙鳞甲缀帘栊。自孤花底三更月,却怨楼头一笛风。
寒料峭,晓葱珑。劝君莫放酒杯空。雪儿清唱山香舞,要把霜毛晕醉红。