一从沦陷自天涯,数度恓惶怨别家。将谓飘零长失路,谁知运合至流沙。
浪漫有幸达人主,惟恨天才遇尚赊。日夕恩波沾雨露,纵横顾盼益光华。
光华远近谁不羡,常思刷羽抟风便。忽使三冬告别离,山河万里诚难见。
昨来魂梦傍阳关,省到敦煌奉玉颜。舞席歌楼似登陟,绮筳花柳记跻攀。
总缘宿昔承言笑,此夜论心岂暂闲。睡里不知回早晚,觉时只觉泪斑斑。
猜你喜欢
黄瓜翠苣最相宜,上市登盘四月时。
莫拟将军春荠句,两京名价有谁知?
行人去武昌,药笼共诗囊。医国驰清誉,传家有异方。
雨中淮水白,云外楚山苍。到日悬壶处,应添杏几行。
童子装炉火,行添一炷香。老翁持麈尾,坐拂半张床。
卷缦看天色,移斋近日阳。甘鲜新饼果,稳暖旧衣裳。
止足安生理,悠闲乐性场。是非一以遣,动静百无妨。
岂有物相累,兼无情可忘。不须忧老病,心是自医王。
雨过五峰,云横玉几。
日面月面,只这便是。
道是佛鉴,舌拄梵天。
道非佛鉴,眉毛拖地。
更言两对君王,三奉诏旨。
看来元是阴平界上雍师波,谁不识你。
银毬抛出翠烟深,聚散高低不自禁。飘去长郊迎暖日,飞来深院怯春阴。
赤嵌城高海色黄,乍销兵气变文光。他年番社编《文苑》,初祖开山天破荒。
有口只饮酒,有眼只看书。
看书知古今,治乱能愁予。
不如一味饮,醉眼昏蘧蘧。