丛林驰誉久,未许即幽栖。禅学虽心解,僧纲要力提。
承恩魏阙北,归路鹿门西。去去襄阳道,云山望欲迷。
猜你喜欢
郑侯骨相非复常,伏犀贯额面正方。
声名赫奕勤天子,家世富贵连椒房。
武能防秋北平道,文全落笔中书堂。
畿西谋帅国大事,当宁久弄黄金章。
一朝丹诏自天下,两班仰首看腾骧。
郑侯此行端可羡,绣旗皂纛戈如霜。
三更传令出玉帐,平旦按阵来球场。
宿兵万灶尽貔虎,牧马千群皆驌驦。
酒酣赋诗幙府和,纵横健笔谁能当?虽然郑侯志意远,虎视直欲吞北荒。
榆林雁门塞垣紫,孟津砥柱河流黄。
出师有路吾能说,直自襄阳向洛阳。
天寒发梅柳,忆昔到襄州。树暖然红烛,江清展碧油。
风烟临岘首,云水接昭丘。俗尚春秋学,词称文选楼。
都门送旌节,符竹领诸侯。汉沔分戎寄,黎元减圣忧。
时追山简兴,本自习家流。莫废思康乐,诗情满沃洲。
铜章仍出宰,金阙已知名。归治中牟县,重经故郢城。
轻霞江树晓,疏雨汉皋晴。还忆沧浪曲,清泠好濯缨。
千里趋魏阙,一言简圣聪。河流引关外,国用赡秦中。
有诏许其策,随山兴此功。连云积石阻,计日安波通。
飞棹转年谷,利人胜岁丰。言归汉阳路,拜手蓬莱宫。
紫殿赐衣出,青门酣酌同。晚阳过微雨,秋水见新鸿。
坐惜去车远,愁看离馆空。因思郢川守,南楚满清风。
我见百十狗,个个毛鬇鬡。卧者渠自卧,行者渠自行。
投之一块骨,相与啀喍争。良由为骨少,狗多分不平。
珍重东台老,英声旧所闻。能怀吐哺意,岂但枉书勤。
得士看如许,持心定不群。愿言推此志,清浊见朋分。
庭陬有若榴。
绿叶含丹荣。
翠鸟时来集。
振翼修形容。
回顾生碧色。
动摇扬缥青。
幸脱虞人机。
得亲君子庭。
驯心托君素。
雌雄保百龄。