霜落乌啼半上潮,江头那忍解兰桡。已悲去路关山远,况复归期岁月遥。
衰鬓依人愁冉冉,荒年为客橐萧萧。他时两地同相忆,记得离筵是此宵。
猜你喜欢
中夏家星聚,清园选乐方。雨华增宴沃,天景并恩长。
照槛嵇林绿,生池谢草芳。庭阶芝秀满,终暮玉琴张。
秋空画隼照新晴,符隐庵前小队停。
玉斝金醪通缱绻,凤笙龙管入青冥。
靓妆酾酒花侵席,宝兽呀香雾满庭。
太史应占豫州分,上台星近老人星。
献花随喜上方行,云影天光入户庭。江水远翻僧眼碧,山峰轻染佛头青。
恒河莫讶沙无数,鹫岭休惊岳有灵。色界不空因相起,贝多叶上写莲经。
国耻犹未雪,身危亦自甘。
九原人不返,万壑气长寒。
岂恨藏弓早,终知借剑难。
吾生非壮士,于此发冲冠。
早从潜邸识龙颜,白日青云翥翠鸾。久典丝纶唐近职,又升符玺汉郎官。
全家父子光荣重,千载君臣际遇难。帝德如天深化育,报恩须倚寸心丹。
朝暖就南轩,暮寒归后屋。晚酒一两杯,夜棋三数局。
寒灰埋暗火,晓焰凝残烛。不嫌贫冷人,时来同一宿。
笺云:风轻如笑处,露重似啼时。
只向笑啼处,浓香惹满衣。