疏花斜映玉玲珑,曾见诚翁与放翁。
犹有旧时相识在,几回搔首立春风。
猜你喜欢
梵宇依山郭,秋閒更一登。菩提千劫树,贝叶几传灯。
流水涵真性,浓阴快曲肱。自藏衣钵后,七祖是何僧。
侯门臭酒肉,穷居厌藜藿。赋分各有定,天胡为厚薄?
荒园灌数亩,亦足代耕穫。折葵助鼎俎,剪韭供春酌。
虽非八珍馔,其味良不恶。三牲安可常,一瓢易为乐。
古之志道者,粝食甘淡泊。造物茁此徒,于世宁妄作?
贤哉宋宇叹,美矣樊迟学。勿嫌食肉鄙,儒家贵俭约。
新春收积雨,明月澹微云。
照水疏灯出,因风远乐闻。
天涯仍有节,人事竟何分。
卖酒真拘束,何时一醉醺。
南山常怀退之诗,未说云烟润色之。要见山光如泼黛,更须留待雨晴时。
何处青山不是山,天机活活水云间。老夫高坐天峰阁,花里柴门自不关。
黝然一潭碧,对此澹若空。物象从生灭,泓涵自不穷。
碓下泉鸣溜决渠,屋头桑树绿扶疏。朱虚正自知田事,马服何妨读父书。