半亩松筠半亩溪,茅庵背结板桥西。听钟夜坐山前月,汲水晓浇屋后畦。
野客不来云转静,秋花况发路还迷。石屏一曲和烟绿,还拨苍云觅旧题。
猜你喜欢
绿柳阴中狮子巷,白蘋亭畔骆驼桥。
地何必生山川,天何必有日月。一升一沉使我老,南北东西令人别。
洪河之水孤蓬根,不知似我还似君。神州萧条寰宇黑,英雄失路归何门。
文章亦是千秋事,兴则为云降为雨。雄剑高飞雌剑留,夜上金陵望牛女。
石子冈前高座寺,犊车曾向此徘徊。
清谈未解倾人国,更引番僧度海来。
宦迹殊汗漫,有止必有竹。作屋仍竹间,粗庇却易足。
便似黄州楼,明年恐南北。君子固类聚,离之便云俗。
凡人有此好,其人亦如玉。书来侥我图,漫笔写秋绿。
恐无清气骨,顾为此君辱。
春馀甘蔗榨为浆,色弄鹅儿浅浅黄。金掌飞仙承瑞露,板桥行客履新霜。
携来已见坚冰渐,嚼过谁传餐玉方。输与雪堂老居士,牙盘玛瑙妙称扬。
休逞一灵心,争甚闲言语。十一年间并枕时,没个牵情处。
四岁学言儿,七岁娇痴女。说与傍人也断肠,你自思量取。
常年六月六,暑气何其酷。犬有吐舌烦,猫得负背燠。
今日胡不然,萧然凉气足。阳乌潜其辉,小雨时霢霂。
重袂犹未温,浴了肌起粟。老病固宜然,壮者亦不浴。
短至未及间,秋阴如许毒。本朝王火德,德与尧运续。
文明耀四海,年世不待卜。吾君乾六龙,刚健粹如玉。
吾相泰九二,夬夬出苋陆。君臣德既同,讵有此阴伏。
吾闻氛气恶,杀气盛西北。襄城既失守,生灵烂鱼肉。
匹夫尚怀忧,知此妄屠戮。臣固告上天,忍泪不敢哭。
愿言扫阴邪,日月舜耳目。中国盛阳明,从今调玉烛。