文采丹山一凤毛,是藩征饷独贤豪。
飞帆转海南风正,曳履趋廷北极高。
花拥御筵歌《湛露》,香浮宫瓮赐蒲萄。
朝回为报张燕国,莫把新诗夺锦袍。
猜你喜欢
去国初游宦,从军苦寂寥。
愁云带城起,画角向山飘。
秋劲方驰马,春寒正袭貂。
遥知为客恨,应赖酒杯消。
初仕便西辕,骊驹两佩环。
山河识天府,风雨度函关。
桑柘千畴富,人烟万井闲。
欲为京洛咏,应苦簿书间。
绿袍乌帽南游客,青琐黄扉早致身。日月重光容直道,风云要路贵清贫。
蘼芜两岸卢沟雨,竹叶一樽燕市春。吴下故人如我问,揬花应待桂香新。
重瞳回处识颜卿,计相元知属老成。执法久推于定国,工诗还许谢宣城。
掖门晓色常参语,祖道秋风忽饯行。财赋东南今竭矣,送君回首不胜情。
汉掖通沙塞,边兵护草腓。将行司马令,助以铁冠威。
白露鹰初下,黄尘骑欲飞。明年春酒熟,留酌二星归。
花时曾省杜陵游,闻下书帷不举头。因过石城先访戴,
欲朝金阙暂依刘。征帆夜转鸬鹚穴,骋骑春辞鹳雀楼。
正把新诗望南浦,棹歌应是木兰舟。
池上无陀石,千人列坐曾。
如今趺夜月,唯有一山僧。