闲倚绳床看落晖,疏林烟霭暮霏微。云边丘陇牛羊下,水外蒹葭雁鹜飞。
白草乱填村舍路,清霜浓缀野人扉。无端短鬓垂垂老,暂得幽栖愿莫归。
猜你喜欢
田园莽苍经春早,篱落萧条尽日风。
若问经过谈笑者,不过田舍白头翁。
门闭仍逢雪,厨寒未起烟。贫家重寥落,半为日高眠。
偶然灌园兴,不是学于陵。醉卧松间月,行攀岩下藤。
睢于窃自愧,捭阖又无能。惟应白社里,谈笑共高僧。
山风拂拂堕松钗,午日亭亭覆矮槐。
一唾闲名归酒盏,万钧清思入诗怀。
清心只有前溪水,息念唯凭一炷香。不觉青春倏过去,满村桑叶吐新黄。
五风十雨梅破夏,三青两黄麦欲秋。
山禽谇语野花笑,瘦筇随客下西畴。
估客无住著,有利身即行。出门求火伴,入户辞父兄。
父兄相教示,求利莫求名。求名有所避,求利无不营。
火伴相勒缚,卖假莫卖诚。交关少交假,交假本生轻。
自兹相将去,誓死意不更。一解市头语,便无乡里情。
鍮石打臂钏,糯米炊项璎。归来村中卖,敲作金玉声。
村中田舍娘,贵贱不敢争。所费百钱本,已得十倍赢。
颜色转光净,饮食亦甘馨。子本频蕃息,货赂日兼并。
求珠驾沧海,采玉上荆衡。北买党项马,西擒吐蕃鹦。
炎洲布火浣,蜀地锦织成。越婢脂肉滑,奚僮眉眼明。
通算衣食费,不计远近程。经营天下遍,却到长安城。
城中东西市,闻客次第迎。迎客兼说客,多财为势倾。
客心本明黠,闻语心已惊。先问十常侍,次求百公卿。
侯家与主第,点缀无不精。归来始安坐,富与王家勍。
市卒酒肉臭,县胥家舍成。岂惟绝言语,奔走极使令。
大儿贩材木,巧识梁栋形。小儿贩盐卤,不入州县征。
一身偃市利,突若截海鲸。钩距不敢下,下则牙齿横。
生为估客乐,判尔乐一生。尔又生两子,钱刀何岁平。
山水谁不爱,顾乏能游人。
浙中本多胜,石秀而泉淳。
向者虽一到,终是居官身。
抱官游山水,味自不相亲。
今子遂当往,我亦解朝绅。
相从岩谷里,以子为依因。
子有旧草履,我有新葛巾。
滴泉与片石,务搜天所珍。