柴扉水际昼还扃,落日城头晚更明。深绿淡黄洲渚冷,败荷无数似临平。
猜你喜欢
小试济川手,东西两玉虹。
谁知千载计,更在十年中。
砥柱老弥壮,恩波流不穷。
向来香一瓣,心事与天通。
一命金华忝制臣,山姿偃蹇漫垂绅。愧无忠孝酬千载,曾履忧危事一人。
陛拥春云严虎卫,殿开初日照龙鳞。白头万事随烟灭,惟有觚棱入梦频。
江南忆,女伴采莲期。水似玻璃人似玉,薄妆偏趁晚凉时。
兰桨日迟迟。
朝日照屋梁,夕月悬洞房。专遽自称艳,独□伊览光。
虽资自然色,谁能弃薄妆。施着见朱粉,点画示赪黄。
含贝开丹吻,如羽发清阳。金碧既簪珥,绮縠复衣堂。
方领备虫彩,曲裙杂鸳鸯。手操独茧绪,唇凝脂燥黄。
遁戢云岩古景幽,烟霞常伴赤松游。陶陶经醉穷千古,落落谈玄贯九流。
眷爱猥蒙迎倒屣,追寻常欲棹扁舟。丝桐古调无人识,每辱知音为点头。
恶耗连三袭,吾心为汝凄。怀寄儿辈幼,目被路岐迷。
奋勇攻关破,从容挽局危。前途应更好,往事莫重提。
师行初不犯秋毫,坐缚凶渠泚与滔。和气自应回岁旱,丰年当复验秋高。
横流是处通飞鹢,归佩何时脱孟劳。要广江南千里润,须令天下入甄陶。