翠盖阴森高隐鹤,修条屈曲暗藏蛇。
闲来兀坐莓苔石,时见山禽扑落花。
猜你喜欢
古藤阴阴抱寒玉,时向晴窗伴我独。青青不改四时容,绝胜凌霄倚凡木。
三年宋玉墙东畔。怪相见、常低面。一曲文君芳心乱。匆匆依旧吹散,月淡梨花馆。秋娘苦妒浮金盏。漏些子堪猜是娇盼。归去相思肠应断。五更无寐,一怀好事,依旧蓝桥远。
古画仍藏古锦囊,故人携得自瞿塘。僰僮莋马应羞见,羌户方调两骕骦。
平原日映北风斜,飞雪偏随刺史车。明月更投公子邑,金门何处侍臣家。
绨袍忽自生春色,彩翰纷然拥落花。为报袁安高卧起,齐宫上客有田巴。
庚午昔同朝,权臣狠且骄。
至尊俱芥视,大物遽冰消。
密勿毗廊肆,艰难驾使轺。
丝毫心有愧,寿肯到今朝。
解组渊明鬓未霜,可怜三径渐荒凉。独馀晚节寒花在,几对清香醉夕阳。
向蓬莱云渺。姑射山深,有春长好。香满枝南,笑人间惊早。试问寒柯,镂冰裁玉,费化工多少。东合诗成,西湖梦觉,几番清晓。
好是罗帏,麝温屏暖,却恨烟村,雨愁风恼。一一清芬,为东君倾倒。待得明年,翠阴青子,荫凤皇池沼。更把阳和,从头付与,繁花芳草。