草绿池塘梦已残,西堂无复共盘桓。
空余怀袖三年字,零落银钩忍眼看。
猜你喜欢
田叔归来窦后伤,萧条梁苑下微霜。一时宾客多枚马,不遣雄文悟孝王。
故乡岂不思,临发中徘徊。
借问欲谁须,重与心知违。
山海高且深,见面未有期。
有怀今不尽,相思亦何为。
岂无弦歌曲,调促令心悲。
立语未及终,白日奄忽移。
安得鲁阳戈,挥景使东驰。¤
功夫但欲存心尔,底事存心条绪多。直使圣贤更剖析,只缘私意费消磨。
飞烟满目尽如云,淡扫浓妆总十分。拘管春风方共处,牵连客意复离群。
过去方来瞬息中,浮生大半掷虚空。每怜墙壁孤灯伴,肯信庚申上帝通。
根器不分禅俗侣,盘餐常夹笋蔬供。来朝再整俳场套,只恐优旃伎俩穷。
浅夏萧森,犹自馀寒,襟袖时洒。愁来还似荷珠,不定虽多难把。
盈樽浊酒,总来凭仗消除,片时依旧相萦惹。若拟绘愁形,这三毛谁写。
东冶。有徒能赋,旋释髡钳,日边云下,长乐钟声,仍近漫听频打。
柔成绕指,人道垒落刘琨,欲惭方外狂司马。便使赋归兮,较渊明迟也。
御史台前锦绣坊,千官同日宴刘郎。如今换却青骢马,潦倒风尘两鬓霜。